სამშობლოს ჩემსას იშვიათად უგრძვნია შვება, -

საყიალოა თავისობას ის რადგან სხვების.

მას დღემდე ბევრი სისაძაგლე შესძინეს სხვებმა; -

იგია, მოკლედ, საკუთარი სიკარგის მსხვერპლი. …

სულს მივცემ ჩემსას

მე იმას მარტო, -

ვინც საქართველოს

ესწრაფვის ქართულს! 

არა ცრუქართულს! -

ნამდვილად ქართულს! 

სიტყვითურთ ქართულს! -

საქმითურთ ქართულს!

სულს მივცემ ჩემსას

მე იმას მარტო, -

რომელსაც ვატყობ! -

კოჭებში ვატყობ! -

არის ყველაფრით 

ყოველმხრივ სანდო

და საქართველოს

იმნაირს ნატრობს, -

ნატრობს

როგორსაც

ქართველი

მარტო!

სულს მივცემ ჩემსას

მე იმას მარტო, -

ვინც უწყის:

ტატომ ღაღადყო რატომ:

სახელმწიფოთა შორის ერთობას

(ესეც ღვთის ნება არის, ეტყობა!)

სარწმუნოება

არ ყოფნის

მარტო!

სულს მივცემ ჩემსას, -

ერთი სიტყვით, -

მე იმას მარტო,

ვინც იცის:

გაჩნდა

ქართველად

რატომ!