უზარმაზარო იმედო,

იმედო - ენით უთქმელო,

ჩვენი ტანჯული მამული -

რა იქნებოდა უთქვენოდ?!

სამშობლოზე უტკბილესი, -

არც თაფლია და არც ლექსი...

არც ლამაზ ქალთან ალერსი!

სამშობლოა - ერთადერთი,

დედაც და ხილული ღმერთიც!

ჰე, მამულო, მაპატიე, -

რაც გეკუთვნის - ის რომ ვერ ვთქვი!

შენ, თუ მე არ მეყოლები -

არც ოქრო მსურს და არც ვერცხლი!

არც სიცოცხლე მინდა ჩემი,

არც ჭიკჭიკი - ჩიტის, მერცხლის!

ღმერთო, ვიცი, რომ ჩემთან ხარ...

რომ ხარ მხსნელი, სულ მამური...

გევედრები, მე მომკალი, -

გადამირჩინე მამული!