შორიდან, მკრთალად, როგორც ნისლიდან,

ვხედავ შენს თავშალს, დროით ფერშეცვლილს.

ჩემ საფერებლად შენ ვერ იცლიდი,

რომ მოიცალე, მე გაგექეცი.

მიხმობდა ლურჯი ფსკერი ბროლის ცის,

ქვეყნის დაპყრობა მსურდა ლექსებით.

შენს საფერებლად მალე მოვიცლი

და ძალიან გთხოვ, ნუ გამექცევი.