|
მე ვიტყუები მხოლოდ დედასთან ვამბობ კარგად ვარ... სულ არა მიჭირს. მე ვერ ვიმეტებ დედას დარდისთვის, ტკივილებს ვფუთავ მზისფერი ჭინჭით.
როდესაც დედას ვუამბობ რამეს... ტანზე ვიმოსავ აპრილის სუნთქვას ღიმილს ვაფარებ ნაღვლიან თვალებს.
მიმზერს და ვიცი გულში აქვს იჭვი. დედა მაინც გრძნობს, გუმანით ხვდება, სიზმრებში მოდის - შვილო რა გიჭირს?
ვფიქრობ გამომდის... კარგად ვახერხებ, ის კი ჩურჩულებს - მოგიკვდეს დედა... და მეფერება დაღლილ სახეზე.
ბედნიერი ვარ... სულ არა მიჭირს ის არ ტყუვდება... უტყუარია ღვთის ნაბოძები დედობის ნიჭით. |
