დედაშენი -

რვა ნომერ კენტს აბოლებს,

ჩემი ნენე -

მჭადზე ასვამს ჯვარებს,

დედაშენი -

შარვლით ტაძარს ამდორებს,

ჩემი ნენე -

ჩადრში მალავს ხატებს.

დედაშენი -

მერსედესით დადის და

ჩემი ნენე -

მიუძღვება გუთანს,

დედაშენს ჟა დორეს სუნი ასდის და

ჩემი ნენე ბალახის სუნს სუნთქავს.

თქვენთან როცა რიჟრაჟია მაშინ

ჩვენთან უკვე სულის ორთქლი დგანა,

ბილბორდები გიშრიალებთ - ქარში -

ჩვენს სოფელში იბურძგლება ყანა.

დედაშენის ვარცხნილობა კარე,

ჩემი ნენე წელზე იშლის დალალს,

ლეჩაქიდან მხოლოდ თვალებს აჩენს,

დედაშენი მხოლოდ თვალებს მალავს...

ჩემი ნენე წარსულიდან ხვნეშის,

დედაშენი ევროპულად ოხრავს,

თქვენთან ახლა მოდაშია სექსი,

ჩვენთან ბავშვი კვლავ წეროებს მოჰყავს.

დედაშენი ეშმაკის გზას იბედებს,

ჩემი ნენე სამოთხის გზას გაშლის,

დედაშენი თორმეტ აბორტს იკეთებს,

ჩვენ კი უკვე თორმეტნი ვართ სახლში.

ვფიქრობ ასე, ვსლუკუნებ და მტკივა,

სურვილები განცდებს ვეღარ მართავს,

დედაშენი - ქართველ ქალის სახე?!

ჩემს ნენეს კი ეძახიან თათარს!...