ამ შემოდგომის მოწყენილ ფერში

შენს მიმქრალ ღიმილს და თვალებს ვხედავ.

შემოჭკნობია ყვავილებს ეშხი

და სინატიფე, ძვირფასო დედა.

გულს მიკლავს ცივი ქარების რია,

მთლად გაშრობია სისხლი იელებს,

ამაყი მამა რომ გადარია,

სად გაქრა იგი სიმშვენიერე?!