ნუ სტირი, დედავ, ტყვედ-ქმნილო, ნუ გაგტეხია გულია, აღზდექ, გასწორდი წელშია, ვით ალვა, ედემს რგულია,
დუშმანს გაუფრთხე სულია, და დაიბრუნე დიდება - ღალატი დაკარგულია.
ვინც შენი მოყვარულია, ვინც შენთვის ცრემლებს აწვიმდა, გულზე ცეცხლმოდებულია,
იყო თავგანწირულია, ვინც შენთვის საფლავს ჩავიდა მტრისაგან დატანჯულია;
ვინც მავნე - ვერაგულია, ვინც მალვით ძირსა გითხრიდა, რამ ჯილდოს მონატრულია;
გააქრე წყეულ-კრულია, მის ლეში ძაღლებს გადუგდე, ეშმაკს ანებე სულია!.. |