დედის თვალებში მზე არი,

დამიღამდება აროდეს,

მიმიყვანს ნათელდღიანი

უკვდავებისა წყარომდე.

მერცხალი ბუდეს უგალობს,

დარდს დარდი გაეკიდება,

გზებს, დედის ცრემლით დაბანილთ,

ცეცხლი არ წაეკიდება.

რა სანახავი აჯობებს,

მთის თავზე ნისლის წოლასა,

რა განძი დაედარება

დედის გულს, აუწონავსა.