გამიადვილე დარდები, მომიგერიე სევდები, როგორც კი დამავიწყდები, მაშინვე გამახსენდები.
მეორედ იქ არ გავივლი, შენი ხმა წამომეწევა გურული კილოკავივით.
იქ ვეღარავინ წამიყვანს, როცა შენ გამახსენდები, მიწაზე უფრო ცა მიყვარს.
ნაზარეთელს და გოლგოთელს და ისე მომიხარია, თითქოს წამალი მომქონდეს,
ვერც მაგიური რიცხვები: სიკვდილს არ დავიწყებიხარ, მე როგორ დამავიწყდები?! |
ლექსები დედაზე • • • • • • ვახტანგ ჯავახაძის პოეზია |