ვინ დამბადა ასე ფლიდი, ასე წყნარი, ასე დიდი, ასე ცუდი, ასე კარგი, ვინ მასწავლა ასი დარგი?
და, მიწუნებს ცოლად ყველას? ვინ ჩამარტყამს თავში უროს (ასე, ჩემთან სხვა ვერ ხუმრობს)?
მე ჭაღარა რომ დამათოვს? ვის დავუთმობ ზედმეტ სიტყვას... ვერც ავუხსნი, როგორ მიყვარს.
მაშინაც კი, შორს თუ სახლობს?.. ვინ იქნება? - ვინ და დედა. თორმეტ ივლისს დამებედა! |
ლექსები დედაზე • • • • • • ნიკო გომელაურის პოეზია |