მეც მყავდა დედა, ის წავიდა, მარტო დამტოვა,

ვის მივაკითხო? აღარ არის ამ სააქაოს.

მახსოვს აქ იყო, ისიც ვიცი, რომ აღარ მოვა,

ვის მივაკითხო? ამ ბნელ ღამეს, თუ მრუმე ქაოსს?

ჰოჲ, დავსილო სიხარულო ბავშვობის დღეთა,

როცა მყოფნიდა მე ხალისი და სითამამე,

ამსოფლიური მომიწამლა ბედმა სიამე...

ოჰ, ბნელო ღამევ, ხომ არ იცი, რა იქნა დედა?

ოჰ, ცისნათელო, ეგებ შენ თუ მაუწყო რამე?

მე სიხარულის საუნჯენი გადამეკეტა,

ვარამის გესლით გავითანგე და მოვიშხამე,

ეგებ ზეცაში მან კარავი თუ გაიკეთა,

ან წილნაყარი იყოს ეგებ გარდასულ მზეთა,

და დაეუფლა მის უკვდავ სულს უკუნი ღამე.