თარგმანი აკაკი წერეთლისა
|
პრანჭია მაიმუნი, დათვი ფეხმოჩართული, თხა კიკინა და ვირი, ყროყინა და ხმაწვრილი,
ლხინი გადაეხადათ და თან, როგორც დამკვრელებს, თავიც გამოეცადათ.
ყველამ სხვადასხვაგვარი და მაიმუნი იყო ვითომ მცოდნე ლოტბარი.
მაიმუნს - ჭიანური, სალამური - დიდყურას და ბეკეკას ჩანგური.
მაგრამ, თქვენ მტერს და ორგულს!.. მათი ბრახუნ–ჭუჭყუნი იმათვე უკლავდა გულს.
"რა ღმერთი გიწყდებათო?! ერთად უნდა დაგეწყოთ და რად გავიწყდებათო?"
ეგ სულ ტყუილიაო! აქ სულ სხვა მიზეზია! სხვა ხერხი გვაკლიაო.
ხმა უნდა დაუკრასო, სალამურმა მოსძახოს, სხვებმა ბანი უთხრასო"
მეტად აბრახუნებსო, ყურთა სმენა წაიღო, გვიშლის და გვაცდუნებსო"
"ეგ სულ ტყუილიაო! კვარტეტი რომ დავუკრათ, ჩვენ არ შეგვიძლიაო:
ალაგს არ გამოვსცვლითო! უნდა გადაჯ–გადმოჯდეთ ყველა აქეთ–იქითო!"
გადაინაცვლეს ხელად, მაგრამ მაინც ამითაც არაფერი ეშველათ.
შემომჯდარი ბულბული ყურს უგდებდა მათ ტანჯვას, ფოთლებში განაბული.
გამხიარულდა ყველა და მისგან მოითხოვეს შემწეობა და შველა.
და მცოდნევ ჰანგებისა, გაქებენ და ღირსიც ხარ, ჭეშმარიტად, ქებისა!
სხვა არც ერთი მის მეტი, გვასწავლე, როგორ დავსხდეთ, რომ დავუკრათ კვარტეტი?"
"შემცდარი ხართ ყველაო, მე როგორ შემიძლია, აბა, თქვენი შველაო?
სად და როგორ ზიხართო! ის არის, რომ დამკვრელად თქვენვე არ ვარგიხართო" |
საბავშვო ლექსები • • •  • • • ივანე კრილოვი - იგავ-არაკები |
