ვით სიმარტოვის სული (ხილული), გაშეშებულა ჰაერში ბოლი და დანასავით ბრწყინავს ყინული, უკვე განვლილი ცხოვრების ტოლი. სიზმრის ლეშივით აგდია თოვლი. და ყრუდ გუგუნებს ქალაქი გარეთ, უკვე განვლილი ცხოვრების ტოლი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |