მე დავინახე: იმტვრევდა ხელებს, მე გავიგონე: ქარო, კეთილო… და უსაშველო ლოდინის მერე გემმა ცის ახლოს დასვა წერტილი. მე გამიხარდა და გული დამწყდა, - ვინ იცის, უკვე აღარც მიგონებს, ვინ იცის, რომელ ნავსადგურს გასცდა. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |