ახლა გლეხები კვამლით ამწვარ ახოებს ტეხენ,

მხრებზე ადნებათ მანანებად ღრუბლის ხვეული...

შოთი პურივით აფუებულ ყამირებს ხევენ

და ჭალა-ჭალა მიირხევა ხმა გუთნეულის...

ახლა შრიალით ტყეში მიწას სჭრის მუხის ფესვი,

ჩიტებმა ხავსი შემოკორტნეს ნისკარტით ხეხილს.

პოეტმაც უნდა გულს შოთივით მოხიოს ლექსი,

რომ ცეცხლს კვესავდეს, - 

როგორც კვესავს კლდეებზე მეხი...