გაუგებარო! თავქლესო!

ბრიყვო!

ჯერ ჭყინტო!

სულელო!

თვით - არარაის მაქნისო!

სხვისის

კაცობის მწუნელო!

მე - სისხლი გამდის წურწურით,

წყლულს ვიფევ,

ჰაერს ვნატრულობ,

ვუყეფ სჯულიან-უსჯულოს,

შენ -

საყვედურებს კადრულობ!

სხვა თუ არა და, სოფლისთვის

ჩვენ -

ძერა აგვიქშევია...

შენ, შენ მეტს ჰყვირი, მშობლისთვის

ვის

„ჩხირი არ გიქცევია!“