სანამ ჩემს ირგვლივ დგანან

მზესუმზირები კდემით

დამავიწყდება განა,

გორისციხე და გრემი?

სანამ თეთნულდი მოჩანს

სანამ ვაპურებ თავთავს,

სანამ იმედის ბოღჩა

მძინარეს მიდევს თავთან.

სანამ ცინცხალა წყალში

ვიჭერ ჭანარს და კალმახს,

სანამ ჯერ კიდევ ბავშვი

მივყვები გულის კარნახს,

ვერ გადავლახავ განა -

შურის და მტრობის სამანს,

დიდო ალაზნის ჭალავ,

მეიმედები სანამ!