მოსვლას აპირებს წვიმა,

იგრძნო ღრუბლების გემმა,

გაიწკრიალა სიმმა

შენი სახელი - ემმა.

გადატეხილი მეხით

ლამის დაღამდეს ბარემ,

დიდებისაკენ ფეხით

კიდეც გასწია მთვარემ.

ყალბი ბოჰემა აგერ

სივრცეს უცქერის უვრცესს,

ჰგავს იგი ძაფით ნაკერ

ძველი გაზეთის ფურცელს.

დაე, მფრინავი ლანდი

მიაქანებდეს ფოთლებს,

იყოს საღამო ზანტი,

მე კი გადავშლი ბოდლერს.