თუ სუფრაზე ვარგა ღვინო, და სუფრასთან - კაცად კაცი, თუ ბუხარიც გუზგუზებს და ცეცხლს გაუდის ტკაცატკუცი, თუ კეცებზე კეცები დევს და ხურდება კეცით კეცი, მაშინ არის ბედნიერი გულით - გული, კაცით - კაცი! და სუფრაზე მისი მხალი, ვარგა მაზლი, ვარგა ქვისლი, ვარგა სიძე, ვარგა რძალი, თუ კისკისებთ, ბუხრიდან რომ გავარდება ნაპერწკალი, მაშინ არის ბედნიერი ქალით - კაცი, კაცით - ქალი! წითლად იღველფება კუნძი. ისმის ფიქრის, ისმის წიფლის, ისმის იფნის ტკაცატკუცი! "არ მივდივარ! - სამუდამოდ უნდა დავრჩე ამ სადგურში!" - და იზრდება ბავშვობისთვის დარდი ერთიასად გულში... |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ტარიელ ჭანტურიას პოეზია |