კმევა-გუნდრუკი გახშირდა, უნდა იფრინო ისრად, - ლექსო, რად გინდა ტაში და თავის კანტური მტრისა. წყდება მიმწუხრთან დავა, - სიცოცხლე, მერე სიკვდილი, მერე სიცოცხლე კვლავაც. იყოს, თაროზეც იდოს შურით ნათითხნი დიდება, ღვარძლით ნაშოვნი ჯილდო. ვერც ვინ წარგტაცებს ღრენით, ის, რაც ყოველთვის შენია და რაც არ არის შენი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |