მუხთალო წუთისოფელო,

არ გრცხვენის და იღიმები.

ჩვენი მგოსანნი რა უყავ,

რად დაუწყვიტე სიმები?

სად გაგვიფრინე შოთაი,

თეიმურაზი ჭკვიანი,

გურამიშვილი დავითი,

ბესიკი, ტკბილი ხმიანი?

რა უყავ ჩვენი ყაზბეგი,

ეგნატე ნინოშვილია,

და ყიფიანი დიმიტრი,

რაფიელ ენა ტკბილია?

ილიასი და აკაკის

რაზე შეგშურდა წერანი,

ბარათაშვილი რა უყავ,

რად დაუობლე მერანი?