ბოღჩებით და ყავარჯნებით გრძელი სოფლის კართან ვდგავართ; მოკლე სოფელს არ დავრჩებით, ყველა გრძელ სოფელში წავალთ! თვითონ რომის პაპიც თავად (სხვა სოფელი არსად არი!) - ყველა გრძელ სოფელში წავალთ! ამ ორღობეს ლაფში ვყავართ... მადლობა ღმერთს, გავსწორდებით, ყველა - გრძელ სოფელში წავალთ! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |