გწერდი, რომ სევდა ჩვენი ხვედრია, ხშირად შევდიან სტრიქონებს გწერდი, რომ გაუსაძლის ფიქრს და ხეტიალს, არვიცი, როდის დავუსვამ წერტილს. იქნებ სხვა ტანჯვას ამზადებს ჩვენთვის... გწერდი თუ როგორ მომნატრებია თბილი ბაგე და მაღალი მკერდი. იმ ძველი ვნებით დაღლილი დენდი... ვიდრე მოვკვდები და უარმყოფენ, შენ ტკივილებთან მამყოფე გვერდით! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ელგუჯა მარღიას პოეზია |