შენ გინახია ომი, შიმშილი,

წაღმა-უკუღმა ტრიალი სოფლის,

შენ ჩამოხრჩობა გქონდა მისჯილი,

შენ ყურადღება მცირედიც გყოფნის.

შენ გიძებნია მინდორში ლეში, -

შენ გიგემნია დამპალი ხორცი,

შენ უპოვნიხარ ჯარისკაცს მკვდრებში,

ღვთაებრივ სხეულს სცმევია ძონძი.

ჭაღარა ვერცხლის! მშვენება მცხრალი!

სულის სიმაღლე! გაძლება ყოვლის!

ხეივანს მოსდევს მაღალი ქალი

და მოჰყავს ჩემსკენ შრიალი თოვლის.

თეთრი არყებით, ჭრელი ვერხვებით,

მე შენს თვალებზე ვნახე თხიერი...

ხარ ბედნიერი სულის შეხებით

და მეც პასუხად, ვარ ბედნიერი.