ჩამირბინეს ჭყივილით - გარეულმა ტახებმა

ჩამიფრინეს შხივილით - წუთისოფლის ბაღებმა.

ჩამიქროლეს მკვლელებმა - ყელხატულა მელებმა,

ჩამიქროლეს დღეებმა - ფოთლებივით ჭრელებმა.

სისხლი დამდის წურწურით - მთიდან ბარად მყვირლებმა,

ფშვენით, რქენით, ძუნძულით - ჩამირბინეს ირმებმა...

ვაიმე, დედავ, ვთავდები! ვაიმე, დედი, გშორდები!

რანაირად ღამდება სააქაოს კორდები!

რანაირად მომხედეს ანგელოზმა ფურებმა!..

ღმერთო, შენ არ გეწყინოს ჩემგან შენი მდურება -

ას წელიწადს მინდოდა!

ას წელიწადს მინდოდა!

და ათასსაც მინდოდა

შენი ხელით შექმნილი წუთისოფლის ყურება!