|
აღარავითარი - პიროვნული! აღარავითარი - პირადული!
მურმანო, საკუთრივ შენთვის თითის განძრევა დამზარდება! ერთი წერტილისკენ მიმართული! უჯრების მილაგ-მოლაგება და მერე წასასვლელად გამზადება! დრო იყო - ან ღვინო მათრობდა, დრო იყო - ან ქალი მიყვარდა - კაცი და კაცობა - ესენია!.. სურვილის ქვეყნებში გათოვდა, ეს, ალბათ, სიბერით სიკვდილია - კიდევაც, კიდევაც მეშინია! არ მახსოვს - ფეხზე რა მაცვია! ჩემი სამშობლო ლამანჩაა, უთუოდ - მე ვარ ლამანჩელი! მასხოვს: - ლამანჩა - ლამაზია! ლამანჩამ - ლამანჩელად ამარჩია და სხვა - არაფერი დანარჩენი! აღარავითარი - პირადული! მურმანო, საკუთრივ შენთვის თითის განძრევა დამზარდება! ერთი წერტილისკენ მიმართული! უჯრების მილაგ-მოლაგება და მერე წასასვლელად გამზადება! |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |
