არც რაინდობა, არც უბრალოდ ეთიკა ომის, გახრწნა, დაცემა, დამცირება ადამის ტომის! დამესიზმრება - სისხლის წებო ჩექმაში ჩამდის, და, როგორც კურდღელს - მესერშმიტი მინდორში დამდევს. ვდგები - ვეცემი - ვერ წავუველ მოტორის ხროტინს, სისინებს ტყვია, ჩემს გარშემო ბალახებს კორტნის. მინის ლუკიდან შემამოწმებს პილოტის თვალი, ძირს, ცხენის ლეშთან ხომ ნამდვილად ვაგდივარ მკვდარი, რა დარწმუნდება, შებრუნდება, კიჟინას დასცემს, და სხვა მინდვრებში სანადიროდ ხარხარით გასწევს. გამეღვიძება, შუქს არ ვანთებ... დე ღამე იყოს - ღამის უკუნი მზამზარეულს მკარნახობს სტრიქონს: არც რაინდობა, არც უბრალოდ ეთიკა ომის, გახრწნა, დაცემა, დამცირება ადამის ტომის! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |