თუ მომკლავ, დროით მომკალი,

ეგრე ვერ დამლევ წამობით, -

პოეტი ვარ და სამყარო

ჩემში გადის და გამოდის.

ხან კლდის თავს ვიწექ ჯანღივით,

ხან მზვრისპირს იად ვხარობდი,

სისხლად ნანჩქრევი ლექსებით

სიკვდილთან ჯიბრსა ვლამობდი.

ღვთისმშობლის კალთას ნამთხვევი

სხვის უბე-კალთას ვხამობდი...

მომსურდა - ცისკრად გავთენდი, 

მომსურდა - მოვსაღამოვდი.