|
საუფროსო საკარცხულში მახვშივით ვზივარ, გვარად ლებანიძე, სახელით მურმანი ვარ, აინტერესებთ - რა ვარ და ვინ ვარ, რამხელა ამბავია - სტუმარი ვარ... ან არყის ხვრეპაზე უარი ვარ! "მარე" - სვანურად კაცს ნიშნავს და რამხელა ამბავია, თუ მარე ვარ! არც ზოგთა - მარეებში გვმართებსო გარევა! მე თქვენ დაგიმტკიცებთ მალე, რომ უშგულს სამახვშო მარე ვარ! მასპინძლის მაჩუბში დავძვრები: ირხევა ჭუნირის სიმი, - ხვრინავენ ოჯახის კაცები... ცხენდაცხენ სვიფში გამოვბრძანდეთ. ნამთვრალევს სროლაში შევებათ, ცხენსა და თოფში გამომცადეთ! ლამარიასთან - გრიალია: კვერცხები ვითომც ჯიხვებია... ჯიხვები ვითომც რქიანია... სვანები უგერგილო სროლით - ვაი თუ განგებ აწბილებენ! ყასიდად აცილებენ მგონი! ირგვლივ სიხარულის ყიჟინია, "ვინ ეჯიბრებაო, სვანეთში სტუმარს!" - მასპინძლის ბიჭები იცინიან. გვარად ლებანიძე, სახელით მურმანი ვარ, შხარასკენ მივქრი და ყველზე წინ ვარ. რამხელა ამბავია - სტუმარი ვარ! წარსულის ტევრები სულ გავცელე. ფუთაზე რომანი მენატრება. რამხელა ამბავია - თუ დავწერე!.. წარსული დღესავით იხილო. თავისუფლებაზე მღერით ძალმომრეობაზე იყვირო! თვისტომად, შვილად და გმირად! რამხელა ამბავია, მიიმკო ამათი სიყვარული ქირად! "ლილეო" მწვერვალებს სცილდება, - დიდება უშგულის მარიამს! - დიდება! დიდება! დიდება! რასაც ვეპირები დღეს, წინასწარ ცრემლები მდის, აგინთებ სანთლების ტყეს! ჩავყვები ღრუბელთა ეტლებს, გადმოგგვრი ჩერქეზულ ხარებს, დაგიკლავ თოვლივით თეთრებს!.. წარსულის ტევრები სულ გავცელე. ფუთაზე რომანი მენატრება. რამხელა ამბავია - თუ დავწერე!.. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |
