ისე უეცრად მიეცა ფასი

წიგნის ფურცლებში მივიწყებულ

მინდვრის ყვავილებს - 

აივსო ჩემი მყუდრო ჭერი ტყეების სუნით,

მშვიდი შრიალით,

ვრცელი მინდვრებით,

რომელთა თავზე დაფარფატებს

კოპლებიანი ჩითის კაბა

და თეთრი,

თეთრი,

თეთრი თიკანი...

ალვის ხეებში ჟღურტულებს წვიმა...

ცოტა ხნით დარჩი...

და დამიმსხვრიე ეს მყუდროება.

ცოტა ხნით დარჩი,

თორემ ვინ იცის,

რა მოხდეს მერე...

მინდოდა რაღაც მეთქვა და არ ღირს.

ჟღურტულებს წვიმა...