ხან ღობე-ყორეს ვედები... ხან ვლოთობ თავაწყვეტილი... ნეტა სად დამებედები სიცოცხლის ბოლო წერტილი. თავს ვესხმი ღმერთის წიაღსაც ოცნების თეთრი რაშებით, სიკვდილ-სიცოცხლეს დიახაც ლექსებით ვეთამაშები. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ წიკლაურის პოეზია |