ღვიძილში ვარ თუ ძილშია,

დღე იყოს, ღამე ბნელობდეს.

გული შენს მოლოდინშია,

მოდი, როდემდე გელოდდეს.

ჩემს გზას მზის შუქი აღვრია,

ეგება სხვა გზას არ ჰგავდეს,

მომეალერსო ნაღვლიანს,

დარდს შორად დამიკარგავდე.

დრო შენს ნაკვალევს მალავდა,

დრო - ჩემი გრძნობის მეკობრე,

შენ რომ სიბნელით გზარავდა

ის ღამეც დავიმეგობრე.

მოდი, რომ დილის რიჟრაჟი

მტრედისფერ ამიკიაფო,

დავიცხრო სული გიჟმაჟი,

ჩემი წუხილიც გიამბო.

ღამეს გაფიცებ გათეულს,

ცისკრის ანარეკლს წყაროზე,

შენ მგოსანს ცნობა წართმეულს

ისევ შენ მეავგაროზე.

ზენამ მოგაგოს სანაცვლო,

ტრფიალის დიდმა დედამა.

მოდი, დამწვას და დამნაცროს

მაგ თვალთა შემოხედვამა!