ოთხი ათასი წელიწადი მოტანტალებს პატარა ბიჭი, ვაი, ფეხშიშველს წინ რიყე უდევს - ცხელი რიყე, მოფენილი მორიელებით… ვეებერთელა ხალხებს შორის, ქვეყნებს შორის შენ ვეღარ ივლი აწ ვერცაღა ხმლით, ვეღარცა სიმხნით, თუ არა ოდენ ჭკუით! ხერხით! გონიერებით! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |