ბინდდება.

შორს ვარ მე ახლა,

შენს აულს დავცქერ ჭოგრითა.

ოჰო, - სტუმარი გეახლათ, -

ნეტავ რა ჩიტი მოფრინდა?..

ცხენდაცხენ იცდის კარშია,

გამოეგებე ცქრიალით.

ვინ არის?

იქნებ ვაჟია!..

ვეღარ ჭრის ჭოგრი ტიალი...

რა უჭირს: -

თქვენთან გაითევს,

მოულხენთ, როგორც მეგობარს,

სანთლად მაგ მზერას აინთებს,

ვახშმად ეგ ღიმიც ეყოფა...

ბინდდება...

ცხვარი დავანდა...

მოსთქვამს ჩანჩქერის ჩქრიალი...

თითქოს ბალახზე დავარდა, -

ფართხალებს გული ტიალი...