თენგიზ არჩვაძეს

ჩამოიქროლა წლების გოდებამ,

სიბერეს რიდი არ აქვს არაფრის,

თუმცა, ქარაფს რომ აეტოტება,

ვეფხვს ქედუხრელად ხვდება ქარაფი.

ასევე შენთვის ხელის მორევა

ვერ შეძლო,

თუკი ვინმეს ენება,

შენ სიყვარულის იქეც მორევად

გარდასულ დღეთა გასახსენებლად.

ძმობის სანთელი ისევ აენთო,

ბრწყინავს ტაძარი სულის არჩივი,

შენ არწივებთან გქონდა საერთო,

ამიტომ შეგრჩა ფრთები არწივის...

სიბერის ვეფხვი თუმც გეტოტება,

ნამეხარ მუხას ვერ მოერევა,

წლები დალაგდნენ ოქროს ზოდებად

და სიყვარულის იქცნენ მორევად.