აფარფატდა ბინდში შიში, შიში, სუნთქვის გახშირებით, ჩხაპნის გულის უხეშ კონტურს უსულგულო ნახშირებით. მუგუზლებით და ჩხირებით, ოჰ-ოჰ, კი-კი, ან-ან, თუ-თუ... უთავბოლო ახირებით. ნთქავენ ჟამნი და ჭირები. და ცახცახებს ბინდში ძარღვი, ძარღვი - შიშით ნაჭირვები. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • კოტე კაკიტაძის პოეზია |