ათოვდა ზამთრის ბაღებს, მიჰქონდათ შავი კუბო, და შლიდა ბაირაღებს თმაგაწეწილი ქარი. გზა იყო უდაბური, უსახო, უპირქუბო. მიჰქონდათ კიდევ კუბო... ყორნების საუბარი: დარეკე! დაუბარე! ათოვდა ზამთრის ბაღებს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |