"ჩემი ხარ, ჩემი“... - კიოდა ტალღა, ფიქრი დამძიმდა, წვებოდა ღამე... იმედი თითქოს აღარსად სჩანდა... და დავიღალე... ზღვას შეუტია და მომეშველა, ვაჟს - გამარჯვება ერგო ტალღებთან, მე - გადარჩენა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მარიკა ბარათაშვილის პოეზია |