ჯერ მიანავლა კოცონი - მწველი, მართლაც მეხანძრის საქმის "გაგებით", შემდეგ ასევე გამოცდილ ხელით შუბლზე დააგო ლიანდაგები. ობობის ქსელი, ღაწვებს აფითრებს. ფეხებს წაართვა შნო და სიმარდე, ტანს სინარნარე და სინატიფე. სხვადასხვა ნიღაბს ისე გიფერებს, რომ ბოლოს ქვეყნის ავანსცენაზე გამოფრატუნდეს თავად სიბერე. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მარიკა ბარათაშვილის პოეზია |