დაგეხარბა - ისრულად მთვარე ამონაგორი. მდაგე დარბაისლურად ჰაშიშების თაგორი. აღრალი და სპეკალი. სხეულს სცვივა ფარჩები, ვნებით რომ მოგეკალი. ახლა ვერ ვეღირსები… კლეოპატრა ნილოსელს, დაგკოცნიან მირზები. ყელს კოცნები შეიბი და ქარების კადრილმა შორს გაშალა შლეიფი. ყველა - ეს გიტანჯალი… აჰ, რა ვნებით გკოცნიან! აჰ, როგორ ჰკლავს ხანჯალი! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შალვა კარმელის პოეზია |