ეჰ, ჩემო თავო, ბედო და სისუსტევ, სიბერეო და, ბნელში ვიწექი მარტუა, თავი ბალიშზე მედო და, ლექსთ ვიგონებდი საბრალოთ, სხვა არა მეგონებოდა, შემოჰყვა დედა ქალებსა, სანათურს ინათებოდა: - მაგან თუ თავი მოგთხოვათ, უარი არ შეჰბედოთა! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ბესიკ ხარანაულის პოეზია |