სველ მატიტელებზე მოვრბივარ, გავთელე გვირილა ნაწვიმი, მე დამარცხებული გნოლი ვარ, შენ - გამარჯვებული არწივი.
შენს წინ მსურს მუხლებზე დავეშვა, კერპი ხარ, მოვსულვარ მლოცველად და გულში ვიხუტებ კაეშანს.
ჩემს უმწეობაზე ვბრაზდები, გზას გულისფანცქალით გავცქერი და არც მსურს ვიწამო სხვა გზები...
არ გინდა გახედვა არსაით, მსურს ტოროლასავით ავვარდე და შენს გულს შევაწყდე ცასავით.
გათელე გზაწვრილი ნაწვიმი... მე - გამარჯვებული გნოლი ვარ, შენ - შენ დამარცხებული არწივი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მედეა კახიძის პოეზია |