აჰა, უყურე, შებინდ-ბუნდებით როგორ ელვარებს ცა მოსარკული. მე დავიწყებულ გზაზე ვბრუნდები უუშენობის ჯვარზე გაკრული. მარტო რად რჩები რწმენის გარეშე?! აჰა, გრიგალიც კარზე დაგიბი ბინდში მბორგავი და მოთარეშე. ღამე შეკრული გიშრის მერდინით. მო, დამიბრუნე მზე დანაკარგი და ამამაღლე ალავერდივით. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ წიკლაურის პოეზია |