მზე ჩადის... ზღვისპირ ხოხობივით გდია დაისი, ლურჯ მინანქარზე ცეცხლოვანი ლანდი ანთია. სანაპიროზე აღტაცების ხმები გაისმის: - რა ლამაზია! - რა დიადია! საოცარია! მზის ჩასვლამდე რად ვერ შევნიშნეთ მისი ნამდვილი სილამაზე და სიდიადე? |
პოეზიის გვერდი • • • • • • შოთა ნიშნიანიძის პოეზია |