მე შენზე ვფიქრობ დროგამოშვებით,

როცა უქოლგოდ დავდივარ მზეში,

ჩვენ სასტიკ სურვილს არ მოვეშვებით

და მიალერსებ, როგორც რამზესი..

შენ ასცდი მთვარის ოქროს უზანგებს,

თვალებს იმონებს შუადღის ნისლი,

მზე მოაქვთ სინზე ფერწასულ ზანგებს,

ვნებიან განცდებს არ შემოვიხსნი.

დაგხვდები მუდამ, ვით ჯიოკონდა,

ცისფერ კოცნებით ავივსებ უბეს,

ჩვენ ერთხელ თეთრი ოცნება გვქონდა

და სიმხურვალით ვიწვდიდით ღრუბელს.

ფოთლები ნაზად უკრავენ თარებს

შენი ხელები მოვლენ ირმებად,

სიცოცხლეს ვერვინ ვერ დაამთავრებს,

უთუოდ ყველა გადაირევა.

სიზმარი მწველი იქნება თალხად,

უხდება სახეს ღიმილი მკაცრი,

დარჩება უთქმელ სიტყვების ტალღა

და ფიქრი შენზე ჩამოსაკაწრი.

პოეზიის გვერდი   • • •     • • •   ნინო თარიშვილის პოეზია