ცამდე ალბათ ბევრჯერ ადის,

შადრევნების ვედრება,

დამტვრეული სიფერადის

სულით შემოთეთრება.

ობოლ დობას, ვარდთა კონებს,

დროთა ფუჭად სიოხრეს,

იგი ისე ვერ იგონებს,

რომ არ ამოიოხროს.