ხალხში ვტრიალებ ჯარად, თუ სადმე ვზივარ ქვაზე, ვწუხ, შენზე ვფიქრობ მარად, და არაფერზე სხვაზე! ქალზე, წვიმაზე, ქარზე... ვფიქრობ - შენზე და შენზე და არაფერზე სხვაზე... ცაში, ხმელეთზე, ზღვაზე, - მე შენზე ვფიქრობ მარად და არაფერზე სხვაზე! ცრემლები მადგას თვალზე. ვრჩები გაკრული მარად შენი მონობის ჯვარზე!.. ხომ გაგვიდებენ მხარზე?! - ჩვენ ვართ! - იტყვიან ძმები, - აფსუს! ვერ იყო ჭკვაზე! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მურმან ლებანიძის პოეზია |