ყელს გაგიციებს ეგ მანიაკი,

ნება მიბოძე გავწყვიტო კბილით,

მძივების ნაცვლად ყელს შემოგავლო

პოეტის კოცნა ნაზი და თბილი.

წელზედ გარტყია მქისე ქამარი,

შენს წერწეტ სხეულს ეგ ეკადრება?

მითხარი, ქამრად ვაჟკაცის მკლავი

მაგ ტანზე როდის შემოგაკვდება?

მარგო! საჩხერის მზის დიადემავ!

მარგო! ოცნებით გეალერსები,

შენი ღიმილი შოთას რითმაა

და შენი ტანი - ჩემი ლექსები!