მომავლის ცქერით დაღლილნი,

დღეის დღეს არად ვაგდებთ...

ამაოდ ოფლად დაღვრილნი,

სიკვდილის პირას ვადგენთ:

ქარის დევნას ჰგავს მინდორში,

დღეების წინ-წინ ჩხიბვა...

ანუ ბაღს, თეთრად რომ ჰყვავის,

მაგრამ ნაყოფს არ იბამს...