მე მძინარე ვარ... ვწევარ და მძინავს, დაე, მძინავდეს. ხედავ ჩემს შუბლზე ღიმილს დამცინავს, როდესაც ნანა მესმის ძიძების - ბევრს ეშინოდეს ჩემი სასტიკი, ულმობელი გამოღვიძების, ვით გათენებას, მე ვხედავ სიზმრებს არა თქვენებურს. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |